Bir zamanlar yaşlı ve bitkin bir eşek varmış. Sahibinin onu artık daha çok beslemek istemediği ortaya çıkmış.
” En iyisi buralardan gitmek ” diye düşünmüş eşek. “Bremen’de şarkıcılık yaparım. Bazıları anırmamı pek bir beğenirdi zaten.”
Böylece bir sabah erkenden yola çıkmış. Bir süre yürüdükten sonrasında iki büklüm bir köpekle karşılaşmış.
“Artık sahibime avda yardımcı olamayacak kadar yaşlandım,” demiş köpek eşeğe. ” Sahibimde artık beni beslemiyor.” Eşek gülmüş.
” Benimle Bremen’e gelsene müzisyen oluruz,” demiş. Yola koyulmuşlar.Oldukça geçmeden bir damın üstünde mutsuz oturan bir kedi görmüşler. ” Oldukça yaşlandım, fareler bile dalga geçiyorlar, ” demiş kedi. “Sen de bizimle gel” demiş eşek. “Sesin hala güçlü çıkıyor, şarkı söyleriz Bremen’de.” Bağıra bağıra şarkılar söyleyerek yola devam etmişler. Bir çiftlik evinin yakınlarından geçerken kendi seslerinden yüksek bir sesle irkilmişler.
” Kuk-ku-ri-kuuuuuuuuu!…Sonum geldi!” diyormuş iri bir horoz. Sonrasında eşek, köpek ve kediye yana yakıla anlatmış:
” Bu akşam sahibimin konukları gelecek. Öyleki hissediyorum ki beni pişirip yiyecekler.” Eşek”Endişelenme, seninki şeklinde bir ses bizlere oldukca şey katar. Haydi gel müzisyen olalım,” demiş. Akşam olduğunda hepsi oldukca yorulmuş. Bir şeyler yiyecek ve uyumak istiyorlarmış. İlerde penceresinden ışık süzülen bir kulübe görmüşler. Horoz uçup pencereden içeri bakmış. “Dört soyguncu görüyorum, nefis bir sofranın başındalar,” demiş. “Bir planım var,” demiş eşek.
Birbirlerinin sırtına tırmanmışlar. En altta eşek, sonrasında köpek, onun üstünde kedi ve nihayet en tepede de horoz. Pencere yaklaşıp çıkarabilecekleri en yüksek sesle bağırmaya başlamışlar. “İmdaaaaaat! Bu bir hayalet!” demiş soygunculardan birisi. ” “Bence bir canavar!” demiş ötekisi. ” Bence cadılar bastı! ” demiş diğeri. ” Annemi isterim,” demiş sonuncusu. Bir kaç dakika sonrasında dört şarkıcımız soygunculardan kalan sofradaymışlar.
Geceleyin onlar uyurken soyguncular geri gelmişler. Fakat hayvanlar hazırlıklıymış. Soyguncular içeri girer girmez, eşek “Şimdi” demiş ve saldırıya geçmişler. Soyguncular tekrar asla dönmemecesine kaçmışlar oradan. Şarkıcılarımız da bu sempatik ufak kulübeye yerleşmişler. Bremen’e gitmeyi de bir süre ertelemişler, fakat her gün şarkı söylemeyi unutmuyorlarmış. Eğer bigün onları dinleme şansınız olursa, Bremen sakinlerinin ne büyük bir çekince atlattıklarını anlamanız güç olmaz.
Yorum 0