Anası balina avcıları tarafınca öldürülen yavru balina Atlas Okyanusu’nda yüzerken etrafını yirmi kadar köpekbalığı sardı. Başkan köpekbalığı yavru balinanın yanına gelmiş olarak: “ Seni tanıyorum ve durumunu fazlaca iyi anlıyorum yavru balina. Fakat üzülmekle eline bir şey geçmez. Anneni insanoğlu öldürdü. Sen bunu onların yanına bırakmamalısın. Annenin öcünü almalısın. Biz senin dostunuz. Sana öldürmeyi öğretip, insanların üzerine salacağız. Oldukça yakında insanoğlu yavru balinayı tanıyıp, ondan korkacaklar “ dedi.
“ Annemi bölgeler mi insanoğlu? “ diye sordu yavru balina.
“ Bölgeler yavrum. İnsanlar acımasızdır. Onlar dünyadaki tüm canlıları acımasızca öldürürler. Hoş, insanoğlu birbirlerine karşı da acımasızdır. Ben buralarda fazlaca gördüm gemiler içinde savaşan insanları. Dedem insanların toprak üstünde de savaştıklarını söylerdi. Savaşı kazanan kahraman olurmuş. “
“ İnsanlar fena mahluk desene? “
“ Hem de fazlaca fena mahluk. “
“ O süre beni annesiz bırakan, bana günlerce gözyaşı döktüren insanları cezalandıracağım, fakat bunu iyi mi yapacağımı bilemiyorum. “
“ Öğrenirsen bilirsin. Haydi, yavrucuk peşimden gel. Siz de peşimden gelin köpek kardeşlerim. Derinlikler bizi bekliyor. “
Aradan bir ay geçti. Bu sürede köpekbalıkları bildikleri öldürme yöntemlerini yavru balinaya öğrettiler. Hedef, insanların toplu halde yüzdükleri plajlar olacaktı. Plajlar, insan kanına boyanacaktı. Yavru balina, öldürürüm, parçalarım, diyordu fakat onu plaja salmadan ilkin bir tecrübe etme yapmalıydı. Bakalım öldürebilecek miydi? Beş köpekbalığı yalnız yüzen insan aramaya başladı. Deniz fenerinin yakınında bir çocuk yüzüyordu. İlk kurban o olacaktı. Köpekbalıkları sahilden uzak kaldılar. Evladı ürkütmek istemiyorlardı. Yavru balina hızla çocuğa doğru yüzmeye başladı. Fenerin oralar derin demişti köpekbalıkları, çocuk demek ki, usta yüzücüydü. Yoksa onun ne işi vardı bu şekilde derin yerde. Yavru balina kafasını suyun üzerine çıkardı, hemen sonra gövdesi ve kuyruğu göründü. Çocuk, yavru balinayı derhal fark etti. Derin bir nefes alıp suya daldı. Balina yavruydu fakat dört metre boyundaydı. Sahile doğru yüzmeye kalksa bunu başaramazdı, bundan dolayı yavru balina ondan fazlaca daha hızlıydı. Yetişmesi an meselesiydi. Bundan dolayı çocuk sahile paralel yüzüyordu. Yavru balina çocuğa yetişti, bir süre onunla yan yana yüzdü ve ansızın dönerek ağzını açıp kapadı. Yavru balina köpekbalıklarının yanına döndüğünde:
“ Görevimi başardım. Çocuğun işi tamam “ dedi.
“ Evladı parçaladın mı? “ diye sordu, başkan köpekbalığı.
“ Hayır, parçalamadım “ dedi yavru balina.
“ Parçalamadın mı? O süre ne yaptın? “
“ Evladı yuttum. “
“ Yuttun mu? “
“ Evet, yuttum…Çocuk şimdi midemde. “
“ O şekilde yada bu şekilde, evladı öldürmüşsün işte. Seni kutlarım yavru balina. Biz yarın uzaklara gidip bir toplantıya katılacağız. Birkaç gün yokuz. Sen şu ilerdeki plaja git, yakaladığını ister parçala, ister yut. Bayağı tüm plajları dolaş. İnsanlara acıma yok. “
Köpekbalıkları döndüğünde yavru balinayı buldular. Yavru balina yirmi insanı acımadan öldürdüğünü, insanların plajlara çıkamadığını, etrafa korku saldığını söylemiş oldu. Köpekbalıkları bu habere fazlaca sevindiler. Ertesi gün bir köpekbalığı deniz fenerinin yakınındaki sahilde yavru balinanın yuttum söylediği evladı görmüş oldu. Başkanı bularak durumu söyledi. Başkan, bunun üstüne fazlaca sinirlendi. Nefretle yavru balinanın üzerine gitti:
“ Hani yutmuştun o evladı, bak fenerin oradaymış. Sen bizimle dalga mı geçiyorsun? “ Köpekbalıklarının etrafını sardığını gören yavru balina:
“ Şey, yutmuştum fakat hazmedemedim, kusuverdim. Çocuk midemi tekmelemişti. “
“ Sus, yalancı seni, evladı yutmadın, plajlara saldırmadın, tüm plajlar dolu. Hani plajlara kimse çıkamıyordu, hani etrafa korku salmıştın. Yalan, hepsi yalan. Madem öldüremiyorsun, ölürsün. Şimdi seni…”
Başkan köpekbalığı sözlerini tamamlayamadı, bundan dolayı yavru balina:
“ Beni ne yaparsın? Sıktın artık, çekil önümden “ dedikten sonrasında, ona sert bir kafa vurarak denizin derinliklerine yolladı.
Yavru balinanın önü açılmıştı. Gücünün yettiği kadar süratli yüzmeye başladı. Karşısı sahildi. Artık geriye dönüş yoktu. Ardında sürüyle köpekbalığı vardı. Yakalarlarsa parçalarlardı. Yavru balina kendini sahile zor attı. Debelendi kumun üstünde birazcık daha, birazcık daha ilerledi. Gücü tükenince başını sıcacık kumun üzerine bıraktı. Çocuk yavru balinayı tanımıştı. Onun yanına geldi:
“ Ne oluyor, yavru balina? Niçin sahile çıktın? “
“ Oh, sen miydin? Nasılsın çocuk? Adın neydi senin? “
“ Benim adım Mark. İyiyim de burada ne işin var? “
“ Benim adım de Sili. Geçenlerde tanışmıştık, hatırladın mı? “
“ Hatırladım. Bir süre yan yana yüzmüştük, sonrasında sen gitmiştin. Üstüme gelirken beni yiyeceksin sanıp korkmuştum.”
“ Kim? Ben mi seni yiyecektim? O bir şakaydı. Seni korkuttuğum için özür dilerim. Beni affet.”
“ Affettim gitti. Anlat bakalım Sili, neler oluyor? Niçin denizde değil de buradasın? “
Yavru balina olanları anlattıktan sonrasında:
“ Ya, işte bu şekilde Mark, köpekbalıkları peşimde, sayıları yirmiden fazla. Onlarla yalnız başıma çarpışamam. Acı gerçek fakat benim için böylesi daha iyi olacak. “
“ Köpekbalıkları toplantıya gittiğinde kaçıp gitseydin uzaklara yada balinalardan yardım isteseydin? “
“ Kaçsam kısa zamanda yakalanırdım. Kurtuluşu yoktu. Okyanustaki tüm köpekbalıkları peşime düşerdi. Balinalardan yardım isteyemezdim, bundan dolayı bu korkulu bir savaşın başlangıcı olurdu. Yüzlerce balina ve köpekbalığı birbirine girerdi. Arada bir ihtimal ben de ölürdüm. Oysa şimdi bir tek ben ölüyorum, hiçbir balinayı tehlikeye atmıyorum. Bir benim için başkalarının keyfini kaçıramam. Sili ölürse kıyamet kopmaz. Yaşam devam eder. Dünya uzayda nokta kadar, fakat Sili dünyada nokta kadar bile değil. “
“ Annen yaşasaydı köpekbalıkları sana sokulamazdı. Bu duruma düşmezdin. “
“ Onun orası öyleki de annemi insanoğlu öldürdü. Aslolan suçlu annemi öldüren insanoğlu. Mark, sence insanoğlu annemi niçin öldürdü? “
“ Kazanç uğruna. Bazıları kendileri kazansın diye can alıyorlar. Öldürürken düşünmezler ki, balinanın yavrusu ne olacak? Yavru annesiz ne meydana getirecek? Mesela; annesiz, babasız bir çocuk ne olur, ne yapar, iyi mi yaşar? Çocukken bunu düşünen biri büyüdüğünde öteki canlıların hayatına saygı duyar, onlara zarar vermez. Tanrı şahidimdir ki, ben insan olsun, öteki canlı varlıklar olsun hiçbirine zarar vermeyeceğim. Yemin ediyorum. “
“ Seni seviyorum, Mark.”
“ Ben de seni seviyorum, Sili. “
SON.
Masalın yazarı: Serdar Yıldırım
Yorum 0